Nero d'avola
Nero d’avola is het populairste blauwe druivenras uit Sicilië, en dus met voorsprong de meest aangeplante druif op het eiland. Er zijn drie soorten liefhebbers van deze druif:
- Sommige producenten zweren bij een pure, niet-geblende nero d’avola. Als solozanger vinden we de kruidige (denk aan syrah) maar fruitige nero d’avola in tal van appellaties terug.
- Sommige producenten achten de vaste band met de druif frappato optimaal. De reden hiervoor ligt voor de hand: hoewel frappato delicate wijn geeft, brengt het geparfumeerde florale en zachtfruitige toetsen met zich mee in de aard van gamay, wat een perfecte aanvulling vormt op het wilde karakter van nero d’avola.
- Een laatste groep producenten blenden nero d’avola graag met internationale rassen zoals cabernet sauvignon.
Kenmerken
Meest voorkomende wijnstreek: Sicilia
Kleur van de schil: paars-blauw
Karakteristieken:
krachtig, rijp, (donker) fruitig, medium aciditeit
Wijnstijlen:
droge rode wijn
Bewaarkracht:
de lichtste wijnen hooguit 4 jaar na oogstdatum, de beste wijnen tot 10 jaar na oogstdatum
Te drinken bij:
deegwaren of risotto op basis van tomaten- of vleessaus / wit vlees zonder saus / wit vlees met saus / rood vlees, gegrild of geroosterd, zonder saus
Bekendste herkomstbenamingen:
DOCG Cerasuolo di Vittorio / IGT Sicilia Rosso
De naam verwijst duidelijk naar de stad Avola nabij Siracuse in het Oosten van Sicilië. De druif wordt ook wel Calabrese genoemd, afgeleid van het Griekse woord kalavisi, wat 'goede druif' zou betekenen. Het heeft echter niets te maken met de gelijknamige regio Calabrië waar deze druif nauwelijks aangeplant is.
In de zonovergoten kalkrijke vlaktes van Zuidoost Italië, rond de steden Rosolini en Pachino, is de hoogste concentratie te vinden van Nero d'Avola-wijngaarden. Hoelang deze druif hier al verbouwd wordt is niet erg duidelijk. Wat we wel weten is dat er enorm veel wijngaarden gerooid werden met Europese subsidies en dat de Nero d'Avola vaak heeft moeten plaatsmaken voor fruit en groenten. Toch is hij enorm populair en wordt hij aanzien als de beste blauwe druivensoort van het eiland.
Ook als mengdruif is hij ideaal omdat hij een zeer diepe kleur geeft in combinatie met veel suiker en een aciditeit die, ondanks de hitte, goed aanwezig is. Het is net deze aciditeit die, bij teelt op bepaalde ondergronden, soms problemen kan opleveren. Vandaar dat hij dikwijls geblend wordt met druivenrassen zoals Nerello Mascalese of Frappato die van nature minder zuren hebben. Tegenwoordig wordt er ook veel Cabernet sauvignon , Merlot en Syrah aangeplant. In combinatie met deze druivenrassen is men in staat om volle wijnen te produceren met veel elegantie en subtiele aroma's.
Er zijn experten die de Nero d'Avola in verband brengen met Syrah. Er zijn zeker gelijkenissen qua blad en druifvorm en syrah zou afgeleid zijn van de plaatsnaam Sira-cusa. Anderen beweren dan weer dat er te veel verschillen zijn qua vegetatie en aroma's om van een duidelijk verband te spreken. Natuurlijk spreken we over druivenrassen die al duizenden jaren in ontwikkeling zijn en dan is het normaal dat het verband niet altijd meteen merkbaar is.
We vinden een grote verscheidenheid in wijnen op basis van deze druif. Van gemakkelijke, fruitige drinkwijnen tot gecorseerde roséwijnen en volle en complexe wijnen.
De appellaties zijn in Sicilië van ondergeschikt belang en we vinden de meeste wijnen op basis van deze druif dan ook in de overkoepelende appellatie IGT Sicilia Rosso.
