Grillo

Grillo is een witte druif uit Sicilië waarvan DNA-onderzoek in 2008 heeft uitgewezen dat ze afkomstig is uit een kruising van catarratto en moscato d’Alessandria (ook wel zibibbo genoemd). Grillo was lange tijd de sterkhouder achter de populaire versterkte wijn Marsala, maar haar succes op dit vlak nam af ten voordele van de productievere rassen catarratto en inzolia.

Onze producten op basis van dit druivenras

Kenmerken

Meest voorkomende wijnstreek: Sicilia

Kleur van de schil: geel-goud met roestvlekken

Karakteristieken:
zacht fruitige wijn, medium aciditeit

Wijnstijlen:
droge witte wijn

Bewaarkracht:
geen

Te drinken bij:
aperitief / antipasti / gevogelte / pasta's

Bekendste herkomstbenamingen:
DOC Marsala (zoete wijn) en IGT Bianco Sicilia

Als men er mee akkoord gaat dat niet elk druivenras bijzonder complex of hoogstaand hoeft te zijn, kan men minstens even veel plezier beleven aan fruitgedreven lichte druivenrassen die optimaal je dorst lessen. De Siciliaanse grillo (synoniem: riddu) is misschien wel het schoolvoorbeeld van zo een witte plezierdruif waar je soms niet genoeg van krijgt.

Weinig mensen, zelfs wijnliefhebbers, zullen vermoedelijk al van de grillo gehoord hebben. Op zich is dat volkomen logisch want dit goudgeelkleurig druivenras had tot het einde van de jaren negentig nauwelijks recht op een eigen bestaan als basis voor droge witte wijn. Haar bestaansreden ligt inderdaad in een ander gebied zijnde dat van de beter bekende versterkte Marsalawijn met bakermat in het westen van Sicilië.

De laatste jaren is men er in Sicilië nochtans in geslaagd om op basis van de grillo frisse fruitgedreven wijnen te maken die garant staan voor onmiddellijk no nonsense drinkplezier. Wie houdt er niet van zonnige aperitiefwijnen die barsten van een tropische geurenfestival? Daar ligt inderdaad de sterkte van een goed gemaakte grillo: een fruitige geur (perzik, peer, ananas) gecombineerd met wat florale toetsen en voldoende zuren om het geheel boeiend te houden. Wat men wel vaak doet is de grillo verwerken in een blend met inzolia (ansonica) en/of catarratto. Deze druiven vormen op Sicilië zo een beetje een heilige drievuldigheid.

Buiten Sicilië zal je de grillo trouwens niet tegenkomen hoor niettegenstaande men vermoedt dat ze haar historische roots in Puglië heeft liggen.

Omwille van de fruitfrisheid waar deze druif het echt van moet hebben, schuwt men eiklagering. De grillo voelt zich immers opperste best bij een gisting en rijping in roestvrijstalen tanks, liefst niet op te hoge temperatuur om voldoende zuren te bewaren. En het allicht niet gezegd dat grillo in droge versie ook absoluut geen baat heeft bij verouderingen, wel integendeel. Jong zijn deze wijnen op hun top.

De meeste grillowijnen komen op de markt als IGT Bianco di Sicilia, maar ook in de DOC Marsala schittert deze druif dus volop.